Organisatie

Totdat er groen licht is gegeven om het Med Bed Centrum Midden Nederland te realiseren, zijn we gestart om een organisatie op te zetten.

Met zo’n 16 mensen komen we bij elkaar en bespreken we onze ideeën hoe we het centrum willen runnen. In de fase waarin we nu zitten, zijn we voornamelijk als groep via meditatieve weg en via visualisatie bezig om het centrum neer te zetten.

Dat klinkt misschien zweverig, maar alles ontstaat eerst in de ideeën wereld om vervolgens zichtbaar te worden in de fysieke wereld.

Ook zijn we gestart met het in kaart brengen van welke mensen welke functie(s) in het centrum willen bekleden. Het in kaart brengen is zo goed als af. Iedereen die zich aangemeld heeft, kan aangeven op een formulier wat de voorkeursfuncties zouden zijn wanneer het centrum van start zou gaan.

Wij zijn geen professionals die alles meteen in goede banen weten te begeleiden. Wat wij wel zijn is een groep mensen die met liefde het centrum vorm willen geven.
Dus het zal hier en daar fout gaan. Dat vinden wij niet erg. Het is een leerschool. En zonder fouten valt er niets te leren.

 

Mijn visie over het vormen en laten ontstaan van een organisatie.

(Gerrit van Gorp)                                                                Hollandsche Rading, 3 april 2024

 

In de zeventiger/tachtiger jaren was ik student aan de School voor Filosofie. Het was een dependance van de School of Economics (Londen/Oxford). Er waren wereldwijd dependances opgezet. Binnen deze school waren verschillende richtingen, zoals Vedanta filosofie, politieke economie, Sanskriet, kalligrafie, Vedische wiskunde, enz. Er waren diverse studie- en vertaalgroepen. Tijdens het volgen van de colleges Politieke Economie, werden diverse onderwerpen en boeken bestudeerd met name het verzamelde werk van Plato. Maar ook werken van moderne economen werden bij de studie betrokken.

Onder de organisatiemodellen kwamen o.a. sociocratie en andere modellen voor. Dit was echt een tijd waar mensen en studenten massaal gingen zoeken en onderzoeken.

Ook ik ben daar in mijn School voor Filosofie tijd ingedoken, om de waarde in te zien van deze opkomende organisatievormen.

In die tijd was het Sociocratisch model in theorie een prachtig systeem om bestaande organisaties waar het vuur uit was, opnieuw tot leven te brengen. Oud-minister Albeda hield zich daar mee bezig en probeerde daar meer bekendheid aan te geven.

Ook vanuit de Vedanta geschriften werd mij kennis aangeboden. In die tijd bestudeerde wij ook de verzamelde werken van Plato.

Met name de Politeia heeft mij inzicht gegeven in staatsvormen, hoe deze ontstonden en over gaan naar andere staatsvormen (bv van dictatuur naar democratie en naar aristocratie). Ook het boek van Plato “Timaeus” hielp mij daarbij: Op mathematische wijze wordt daarin beschreven hoe het heelal wordt gevormd (kosmologie) en hoe de mens gestalte krijgt, zonder veel anatomische en fysiologische kennis, want in die tijd had men daarvan nog onvoldoende kennis. Maar m.i. belangrijk om een beeld te krijgen van de mens als microkosmos, geplaatst in de macrokosmos.

Boeiend om te zien om met deze bril naar de huidige tijd te kijken en de waarde van de diverse staatsvormen te kunnen zien.

Deze kennis spiegelt zich ook al in kleinere “staatsvormen” zoals organisaties. Wat je kunt waarnemen is, dat in dit tijdsgewricht men zoekende is naar andere wegen om een passende vorm te vinden die aansluit op een bewustzijn wat duidelijk aan het veranderen is. Helaas zijn wij zo geïndoctrineerd met het woord ‘democratie’, dat wij moeilijk kunnen aannemen dat er andere staats- en organisatievormen bestaan die recht doen aan ons vrijheidsprincipe en onze creatieve vermogens, waar we allemaal naar op zoek zijn en waar we recht op hebben. “We moeten dit op democratische wijze oplossen” wordt er geroepen. En iedereen kan zich hierin vinden, zonder na te denken dat we gevangen zitten in een matrix van een handjevol enkelingen die ons in de tang houden om hun belangen veilig te stellen.

We bevinden ons in de marge van een quantumsprong naar iets nieuws. We zitten in een louteringsfase die ongemakken met zich meebrengt.

Deze ongemakken zie je in alle lagen zich voltrekken; bij onszelf, in onze relaties, op politiek niveau, verhoudingen tussen landen onderling, enz. Maar ook in grote systemen zoals bij banken, universiteiten, religies en farmaceuten. Een wonderlijk maar ook dramatisch schouwspel voltrekt zich voor onze ogen. Deze ongemakken zijn kennelijk nodig. Een voorbeeld van wat we als ongemakken zien in de chaos die ontstaat in grote bedrijven. Bedrijven gaan failliet of er vormen zich meerdere nieuwe ondernemingen. Dit gebeurt ook in de cel (mitose of celdeling). We zien dan chromosomen onrustig door elkaar krioelen waarna de splitsing van de cel plaats vindt. Dan is er weer rust.

Zoals een Lotus zuiver uit modder tevoorschijn komt en in alle glorie boven het wateroppervlak uitkomt, zal de mens ontwaken uit een diepe sluimerende staat waarvan de zuiverheid latent in hem aanwezig is gebleven. Wij worden min of meer gedwongen om naar binnen te kijken om onze identificatie met de schijnwereld op te heffen. Dit is niet makkelijk maar zeker mogelijk.

Zo hebben wij allen in deze groep onze eigen ontwikkelingsweg doorgemaakt en zijn we aangekomen op het punt waar we nu staan. Wij krijgen een grote verantwoordelijkheid om onze medemens de kans aan te bieden om mee te gaan in de ontwikkeling die wij zelf hebben doorgemaakt en nog doormaken. Niet iedereen zal ons kunnen volgen maar kan op een later tijdstip instappen. Deze mensen zullen dan de liefde proeven die in onze centra aanwezig is en meegevoerd worden naar het punt waar zij altijd naar gezocht hebben.

Terugkijkend op deze tekst lijkt het een muziekstuk waarin ik transponeer naar andere toonsoorten. De tekst komt zo tot mij en ik geef dit ongecensureerd door.

Om terug te komen op het vormgeven van een organisatie, heb ik “gekozen” voor de organische ontwikkeling zoals ook een mens vorm krijgt vanaf de conceptie, de eerste splitsing van de cel en de kiembladen die in het embryo worden gevormd.

Dit is een weg die niet iedereen meteen kan volgen. Stamcellen worden geleid naar de omgeving waar zij organen vormen.

Via deze weg proberen we een organisatie te laten ontstaan.

Misschien een beginfase  om iets op te starten en neer te zetten.

Ik doe dat vanuit mijn ‘zien’. En fijn dat ik de enige niet ben die mee kan reizen in deze zienswijze.

De nieuwe tijd die voor ons ligt vereist een nieuwe vorm van een organisatie. Vandaar dat ik voor de organische wijze heb gekozen. Al in zeventiger/tachtiger jaren zag ik aanwijzingen die nu pas bij mij wakker worden. De kunst is om niet in oude, bestaande organisatiestructuren terecht te komen. Vandaar dat ik deze wil vermijden.

Ons organisatiemodel heeft geen naam. We doen dat alleen met ons bewustzijn. Je zou het model “bewustzijnsmodel” mogen noemen.

Het pad dat we maken is geen geplaveide weg. Er zijn obstakels ingebouwd. Deze obstakels blijken rustpunten te zijn die uitnodigen om beter en anders te kijken. Het zijn dan geen obstakels meer. Deze rustpunten lossen op, zo gauw je ziet wat ze je willen zeggen. Het zijn meer richtingaanwijzers. Ze wijzen allemaal naar binnen en naar boven.

 

(Wordt vervolgd).